Εδώ και μήνες η ελληνική κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη με την πιο σκληρή αντιλαϊκή επίθεση που έχει βιώσει ποτέ. Από τις περικοπές και τις απολύσεις, την επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων και την επιστροφή στον εργατικό μεσαίωνα, μέχρι το πλήρες τσάκισμα όσων έχει κατακτήσει το λαϊκό κίνημα εδώ και έναν αιώνα, βλέπουμε να εντείνεται η κοινωνική κρίση ολοένα και περισσότερο. Το μήνυμα που θέλουν να μας περάσουν είναι σαφές: την οικονομική κρίση που δημιούργησαν τα αδιέξοδα του βάρβαρου καπιταλισμού, πρέπει να την πληρώσει ο λαός, η νεολαία και οι εργαζόμενοι. Στην κατεύθυνση αυτή συνεχίζει να κινείται η σύγχρονη χούντα Παπαδήμου και η συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου, βυθίζοντας την κοινωνία κάθε μέρα και περισσότερο στην ανεργία, τη φτώχεια, την εξαθλίωση.
Η γενιά μας βλέπει να ετοιμάζουν γι’ αυτήν ένα μέλλον που δεν τη χωράει, βλέπει να θέλουν να την μετατρέψουν στην πρώτη μιας σειράς χαμένων γενεών. Τα χτυπήματα στη νεολαία είναι περισσότερα από ποτέ. Τα σχολεία κλείνουν, τα βιβλία κόβονται, τα πανεπιστήμια καταργούνται ή μετατρέπονται σε ναούς του αυταρχισμού και της αντίδρασης, οι θέσεις εργασίας ειδικά για τους νέους μειώνονται. Απέναντι σε όλα αυτά δίνουμε ως νεολαίοι αλλά και μελλοντικοί εργαζόμενοι το δικό μας αγώνα, τον αγώνα διαρκείας του νεολαιίστικου κινήματος με ορίζοντα την ανατροπή αυτής της πολιτικής.
Δίπλα μας βλέπουμε το εργατικό κίνημα να χτυπιέται και να στέκεται πολλές φορές αμήχανο. Οι επιθέσεις από μεριάς της εργοδοσίας είναι αναρίθμητες και σφοδρές. Οι νόμοι που ψηφίζονται προωθούν το τσάκισμα των εργαζομένων και των δικαιωμάτων τους. Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία αδυνατεί να εκφράσει τις αγωνίες και τους στόχους των εργαζόμενων, δείχνοντας ότι μόνος δρόμος είναι να πάρουν οι ίδιοι την κατάσταση στα χέρια τους, να αλλάξουν τους συσχετισμούς, να συγκροτήσουν την πάλη τους πιο αποφασιστικά.
Η μεγαλειώδης απεργία των εργατών στην Ελληνική Χαλυβουργία, είναι σήμερα ένα τεράστιο βήμα στο δρόμο αυτό. Οι εργάτες που τόσα χρόνια στέναζαν υπό το ζυγό των βιομηχάνων σήκωσαν το κεφάλι και αρνήθηκαν να αποδεχθούν κατάργηση της συλλογικής σύμβασης εργασίας τους και πενθήμερη απασχόληση με μείωση των αποδοχών τους κατά 40%. Δεν τρομοκρατήθηκαν από την απόλυση ούτε των πρώτων 34 συναδέλφων τους, ούτε των επόμενων 16, που η εργοδοσία φρόντισε να στείλει στην ανεργία μετά από 5 βδομάδες απεργιακής κινητοποίησης.
Ο αγώνας αυτός δεν είναι απλά ένας εργατικός αγώνας, αλλά ένα μάθημα. Μας διδάσκει την αξιοπρέπεια, την αποφασιστικότητα, το πείσμα και την επιμονή που πρέπει να έχει σήμερα κάθε αγώνας για να φτάσει μέχρι τη νίκη και την ανατροπή. Μας δείχνει ότι υπάρχουν κάποιοι που δεν σκύβουν το κεφάλι απέναντι στην ταξική αδικία και τις απειλές, που νικάνε το φόβο και το προσωπικό τους κόστος, που δίνουν το παράδειγμα για κάθε συλλογικό φορέα αλλά και για κάθε εργαζόμενο και νεολαίο αυτής της χώρας. Μας δείχνει ότι η φωτιά που άναψαν στην κοινωνία οι κινητοποιήσεις των πλατειών, οι φοιτητικές καταλήψεις, οι τεράστιας έκτασης πανεργατικές απεργίες είναι ακόμα ενεργή.
Για εμάς η απεργία των χαλυβουργών είναι μια εικόνα από το μέλλον που θέλουμε να χτίσουμε. Κάθε μέρα απεργίας είναι μια μικρή νίκη, είναι μια μέρα τιμής και περηφάνιας για το εργατικό κίνημα και το λαό, είναι μια μέρα πιο κοντά στην ανατροπή της συγκυβέρνησης και της βάρβαρης πολιτικής που θέλουν να επιβάλλουν η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ και οι εγχώριοι συνεργάτες τους. Με ένα πλατύ κοινωνικό μέτωπο, με τη συμπόρευση του φοιτητικού και του εργατικού κινήματος, με το μαχητικό αγώνα διαρκείας όλης της κοινωνίας μπορούμε να τους ανατρέψουμε!
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ
ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ.
Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση σε ΑΕΙ-ΤΕΙ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου