7 Ιουν 2010

εκλογεσ πρυτανεων 2010:
Μια ιστορία με μπόλικη ‘‘δημοκρατία’’

και υποψήφιους βλαχοδήμαρχους…


Για άλλη μια φορά (χρονικά συμπίπτει πάντα λίγο πριν ή μετά το τελικό της eurovision) έφτασε η μεγάλη ώρα των πρυτανικών εκλογών! Παρά το γελοίο σκέλος της υπόθεσης των πρυτανικών εκλογών έχει μεγάλη αξία να ακουστούν μερικά πράγματα για τη συγκεκριμένη διαδικασία, την καθολική ψηφοφορία (‘‘όλων των φοιτητών’’) και γενικά τα όργανα συνδιοίκησης, διότι πολλοί ποντάρουν στην ημιμάθεια των φοιτητών πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα.


ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ...


Η συγκεκριμένη διάταξη της καθολικής ψηφοφορίας περιγράφεται στο νέο νόμο πλαίσιο, το νομοθέτημα δηλαδή, που η εφαρμογή του σημαίνει διαγραφές φοιτητών, πειθαρχικά συμβούλια, εισαγωγή manager στις σχολές, κατάργηση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας κλπ. Η διάταξη υπαγορεύει ότι στην εκλογή των οργάνων διοίκησης των σχολών δε συμμετέχουν οι εκπρόσωποι των φοιτητικών συλλόγων όπως γινόταν μέχρι τώρα, αλλά όλοι οι φοιτητές καθολικά. Για ένα περίεργο λόγο στον καταδικασμένο από όλους νόμο πλαίσιο βρέθηκε μια διάταξη (αυτή της ‘‘καθολικής ψηφοφορίας για την ανάδειξη πρυτάνεων’’) που πολλοί αναφώνησαν για τη δημοκρατικότητα της. Είναι όμως έτσι στη πραγματικότητα;

Βασικό επιχείρημα υπεράσπισης της συγκεκριμένης διάταξης είναι ότι η αδιαμεσολάβητη ψηφοφορία των φοιτητών αποφεύγει φαινόμενα διαφθοράς, δοσοληψίας μεταξύ καθηγητών, προέδρων και παρατάξεων. Δεν είναι όμως πραγματικά παράλογο που αυτό το επιχείρημα περί διαφάνειας χρησιμοποιείται από εκείνους που συνιστούν το πρόβλημα της αδιαφάνειας, δηλαδή τη ΠΑΣΠ και τη ΔΑΠ; Η απάντηση είναι προφανής φυσικά: Η καθολική ψηφοφορία για την ανάδειξη πρυτάνεων καθόλου δε λύνει το ζήτημα το δοσοληψιών, αντίθετα το διευρύνει και πέρα από τις παρατάξεις (βλ μοίρασμα βαθμών, διαρροές θεμάτων κλπ από ΠΑΣΠ-ΔΑΠ) σε όλο το σώμα των φοιτητών, ακόμα και αυτό που δεν συνδιαλέγεται με τις καθεστωτικές παρατάξεις.

Η βασική όμως «συνεισφορά» αυτής της διάταξης είναι η επιβολή μιας αλλοιωμένης ιδέας της δημοκρατίας στο εσωτερικό των ιδρυμάτων που θέλει τις διοικήσεις να μην απευθύνονται στους φοιτητές ως συλλόγους, αλλά διασπασμένους ως ατομικότητες. Που θέλει τις διοικήσεις να εκλέγονται μια φορά στα 4 χρόνια και από εκεί και πέρα να μη λογοδοτούν στις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων των φοιτητικών συλλόγων αλλά μόνο στο χρίσμα που έλαβαν στην εκλογή τους. Κάποιοι προσπαθούν να μας χρεώσουν ότι υποστηρίζουμε τη διαμεσολάβηση των φοιτητικών εκπροσώπων στην εκλογή και αποκρύπτουν ότι και με τον προηγούμενο νόμο απέχουμε από αυτές τις εκλογές και αυτό γιατί υπολείπονται στοιχειωδών δημοκρατικών βάσεων.


ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ...


Η συμμετοχή σε μια εκλογική διαδικασία για εμάς πρέπει να τηρεί συγκεκριμένες προϋποθέσεις αλλιώς είναι νοθευμένη, μη δημοκρατική διαδικασία. Για εμάς η αρχή του «εκλέγειν» και του «εκλέγεσθαι» αναφέρεται στη δυνατότητα της αντιπρότασης και όχι της παθητικής συμμετοχής. Όταν πχ «δεν μας κάνει κανένας» είμαστε υποχρεωμένοι να δεχτούμε το αποτέλεσμα; Η απάντηση από την πλευρά τους είναι ΝΑΙ. Επιπλέον σε μια διαδικασία συγκλήτου ή τμήματος που καλείται να αποφασίσει για ένα ζήτημα σπουδών, για το οποίο ο σύλλογος έχει πάρει απόφαση τότε πιθανή ψηφοφορία σημαίνει πρακτικά υπερίσχυση της άποψης των καθηγητών, λόγω πλειοψηφίας. Αυτό θυμίζει ένα αμερικάνικο ρητό που λέει πόσο δημοκρατικό είναι να βάζει δύο λύκους και ένα πρόβατο να ψηφίσουν τι θα φάνε για μεσημεριανό.

Έτσι για εμάς η έννοια της δημοκρατίας στο εσωτερικό των ιδρυμάτων σημαίνει πολλά περισσότερα από την ανάθεση μια φορά στα 4 χρόνια για την εκπροσώπηση των συμφερόντων μας στον πρόεδρο ή πρύτανη. Είναι σαφές λοιπόν ότι στα μάτια του κάθε φοιτητή ο προεκλογικός αγώνας των πρυτάνεων είναι ξένος στα πραγματικά ζητήματα της καθημερινότητάς του. Όταν το εργασιακό μας μέλλον συντρίβεται αυτοί μιλούν για δευτερεύοντα ζητήματα, όπως το κτηριακό.


ΤΕΛΙΚΑ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΠΡΥΤΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ...


…Κρίνει το ποιος αυτόκλητα και πέρα από τη δική μας βούληση θα καθορίσει το μέλλον μας. Απαντάμε ότι ΕΜΕΙΣ, με τις γενικές, με τα αιτήματά τους αγώνες μας θα υπερασπιστούμε καλύτερα από όλους τα συμφέροντά μας.

...Κρίνει το αν τα λαμόγια της ΔΑΠ ή της ΠΑΣΠ, μαζί με κάποιους καθηγητές, θα βοηθήσουν στην υπερίσχυση της κομματική γραμμή τους.

...Κρίνει το ποιά υποψήφια πρυτανικά σχήματα μοίρασαν τις πιο πειστικές υποσχέσεις (και πολλά άλλα) σαν υποψήφια σχήματα για τη βλαχοδημαρχία της επαρχίας.


ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΟΠΛΟ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ!