20 Σεπ 2009

Για τους πρωτοετείς του Πολιτικού...

Καλωσόρισες! Το παρόν φυλλάδιο δεν είναι απαραίτητο για τη συμπλήρωση των προσωπικών σου στοιχείων στην εγγραφή σου, δεν περιέχει χάρτη με τα cool στέκια της πόλης, δεν περιέχει συμβουλές για το πώς θα περάσεις τα μαθήματα. Εμείς δεν είμαστε εδώ για να σου δώσουμε cd με sos αλλά ούτε και για να σε γνωρίσουμε σε ντουζίνες 'φίλων' με πελώρια χαμόγελα. Εμείς θεωρούμε πως εσύ, ο πρωτοετής, μπορείς και χωρίς τη βοήθεια των διαφόρων “καλοθελητών” να πραγματοποιήσεις τα απαραίτητα για την αρχή σου στο πανεπιστήμιο. Είμαστε εδώ γιατί θέλουμε να σε καλέσουμε στο δρόμο της διεκδίκησης και του αγώνα, στο δρόμο της πάλης για τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας. Σε αυτό το δρόμο που δε μπορεί παρά να είναι συλλογικός, γιατί τα ωραιότερα πράγματα φτιάχνονται από τους ανθρώπους που συνειδητοποιούν το κοινό τους συμφέρον, μακριά από τη βολή και τον ατομισμό. Γιατί η πλειοψηφία των φοιτητών, εμείς δηλαδή, έχουμε να αντιμετωπίσουμε τα ίδια προβλήματα αλλά και προκλήσεις.

Ίσως όμως να καταλαβαίνεις και συ ότι η κατάσταση δεν είναι τόσο ρόδινη. Ξέρεις ότι για να καταφέρεις να περάσεις στη σχολή, αφότου πέρασες ατελείωτες και εξαντλητικές σχολικές ώρες, επιπλέον η οικογένειά σου χρειάστηκε να πληρώσει ένα σωρό λεφτά για ιδιαίτερα και φροντιστήρια, πράγμα που αποτελεί χτύπημα στη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Συνεχίζοντας, για να μπεις σε μια σχολή έπρεπε να περάσεις και το Γολγοθά των πανελληνίων, όπου οι εντατικοί ρυθμοί των εξετάσεων δε σου άφηναν χρόνο ν’ ανασάνεις. Και τι μ’ αυτά; Πολλοί από τους συμμαθητές σου είδαν την πόρτα των δημοσίων πανεπιστημίων και των ΤΕΙ κλειστή, είτε γιατί δεν είχαν να πληρώσουν τα πολυέξοδα φροντιστήρια, είτε λόγω των σκληρών εξεταστικών φίλτρων, με αποκορύφωμα το μέτρο της βάσης του 10. ‘Οσο γι’ αυτούς που μπήκαν σε κάποια σχολή, έχουν ήδη αρχίσει ν’ αναρωτιούνται ποια είναι τα επαγγελματικά δικαιώματα της σχολής τους, χωρίς όμως τα μηνύματα να είναι αισιόδοξα. Σιγά σιγά θα δουν ότι με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση το πανεπιστήμιο «της ηρεμίας και της ξεκούρασης» έχει αρχίσει να μετατρέπεται σε ένα δεύτερο σχολείο, είτε μέσω της προσπάθειας για όλο και περισσότερη εντατικοποίησή του, είτε μέσω της ανάγκης – για άλλη μια φορά – οι φοιτητές να βάζουν και πάλι το χέρι στην τσέπη. Με όλα αυτά, είναι φανερό η παιδεία βρίσκεται πάντα στο στόχαστρο. Πώς αλλιώς άλλωστε θα προετοιμαστείς για το εργασιακό τοπίο;

Βλέπεις τριγύρω σου, ότι η ανεργία και η δουλειά σε σκληρές συνθήκες διογκώνονται ιδιαίτερα στη νεολαία. Εσύ λοιπόν, πρέπει να προετοιμαστείς για να γίνεις ένας μελλοντικός εργαζόμενος πειθήνιος και υπάκουος, έρμαιο του εκάστοτε εργοδότη. Αυτό βέβαια, αν καταφέρεις να βρεις δουλειά. Και τι δουλειά; Να πιάνεις δουλειά το πρωί και να μην ξέρεις τι ώρα θα σχολάσεις, να είσαι αναγκασμένος να περιπλανιέσαι από την ανεργία στην ημιαπασχόληση χωρίς καμία κατοχύρωση, να παίρνεις στην καλύτερη 700 ευρώ, να σε απολύουν και μάλιστα να σου λένε ότι δε θα πάρεις σύνταξη ποτέ, και άμα πάρεις θα ‘ναι ψίχουλα. Να ρίχνουν το φταίξιμο στους μετανάστες που... μας «κλέβουν» τις δουλειές. Να προσπαθούν να μας πείσουν δηλαδή πως φταίνε όλοι εκτός από αυτούς, που με τους νόμους και τις διατάξεις τους, υπονομεύουν το παρόν και το μέλλον της συντριπτικής πλειοψηφίας!


Η ανυπακοή είναι ευτυχία…

Τα πανεπιστήμιο είναι ένας ριζικά διαφορετικός χώρος από το σχολείο. Αντίθετα με ότι είχαμε συνηθίσει εκεί, οι φοιτητές είναι «ελεύθεροι πολίτες με ακαδημαϊκά δικαιώματα». Σαν ακαδημαϊκός πολίτης πια, καλό είναι να θυμάσαι:

  • Τα μαθήματα είναι ακαδημαϊκές διαλέξεις που μπορεί ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ να παρακολουθήσει.


  • Οι παρακολουθήσεις των μαθημάτων ΔΕΝ είναι υποχρεωτικές, γι’ αυτό και παρουσίες – απουσίες απαγορεύεται να λαμβάνονται.

  • Ο καθηγητής – αυθεντία και οι αγορεύσεις του ανήκουν πια στο παρελθόν. ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να τον αμφισβητήσουμε, δε δεχόμαστε άκριτα ότι μας πλασάρουν.

  • ΚΑΝΕΙΣ δε μπορεί να σου επιβάλλει να αλλάξεις θέση ή να σε αποβάλλει από την αίθουσα

  • Κανείς δε μπορεί να σε αναγκάσει να δώσεις το όνομά σου, αν δε θες.

  • Στα μαθήματα όπου λαμβάνονται παρουσίες, ΚΑΝΕΙΣ δεν έχει το δικαίωμα να σε διώξει και να πάρεις απουσία.

  • ΚΑΝΕΙΣ και με κανένα τρόπο δεν έχει δικαίωμα να σε προσβάλλει, ανεξαρτήτως της θέσης του στην “ιεραρχία”. Στο πανεπιστήμιο όλοι οι ακαδημαϊκοί είναι ίσοι.

  • Όταν ο φοιτητικός σύλλογος έχει συνέλευση, τα μαθήματα σταματούν και κανείς δεν παίρνει απουσίες σε καμία περίπτωση.

Στο πανεπιστήμιο υπάρχουν θεσμοθετημένα όργανα συλλογικής διεκδίκησης. Κάθε φοιτητής, μετά την εγγραφή του στη σχολή δικαιούται εγγραφής στον φοιτητικό σύλλογο, χωρίς αντίτιμο και χωρίς αιτήσεις. Η εγγραφή είναι αυτόματη και με την εγγραφή αυτή σου δίνεται η δυνατότητα ενεργού συμμετοχής στις Γενικές Συνελεύσεις και σε άλλα δρώμενα του Φ.Σ. Ο φοιτητικός σύλλογος είναι το νόμιμο σωματείο σου που συλλογικά παίρνει αποφάσεις για την υπεράσπιση και την διεκδίκηση των δικαιωμάτων σου.

Γενική Συνέλευση (…γνωστή ως Γ.Σ.)
Είναι το ανώτερο αποφασιστικό όργανο του Συλλόγου. Στην Γ.Σ. συμμετέχουν το σύνολο των φοιτητών της Σχολής και είναι το μόνο πεδίο όπου μπορούν να αντιπαρατεθούν πολιτικές απόψεις, να διαμορφωθούν συνειδήσεις και να διαπαιδαγωγηθούν ολόκληρες γενιές στο να αμφισβητούν και να διεκδικούν όσα τους ανήκουν. Ο καθένας έχει δικαίωμα να μιλήσει, να συζητήσει, να αποτιμήσει και να αποφασίσει. Η Συνέλευση είναι το ζωντανό και αμεσοδημοκρατικό κύτταρο του φοιτητικού κινήματος, καθώς είναι μία διαδικασία οργανωμένη από τα κάτω που δίνει τη δυνατότητα σε όλους να κάνουν οι ίδιοι πολιτική για τον εαυτό τους. Δε θέλουμε οι Γ.Σ. να είναι όργανα των παρατάξεων, αλλά θέλουμε οι συνελεύσεις να γίνονται όσο το δυνατόν συχνότερα, ώστε να αποφασίζουμε συλλογικά για τα προβλήματά μας.


ΡΑΣ - ΕΑΑΚ