5 Φεβ 2007

Το γαλατικό χωριό...

“Φεβρουαριος 2007, Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Δοιήκησης. Κτίριο ΝΟΠΕ, όροφος 7ος ... Οι φοιτητές στα αμφιθέατρα εξετάζονται κανονικά στα μαθήματά τους. Η κατάσταση που επικρατεί είναι ομαλή και ήσυχη. Η εξεταστική διεξάγεται κανονικά, οι φοιτητές νιώθουν ασφαλείς και σίγουροι για την επιλογή τους. Για την επιλογή δηλαδή του πιο ανώδυνου δρόμου και τρόπου, αυτού της απάθειας. Επικρατεί κλίμα ηρεμίας, τάξης και ασφάλειας. Θα μπορούσαμε να πούμε πως είμαστε στο γαλατικό χωριό του Αστερίξ. Με αντεστραμμένους όμως όρους...”
‘Ισως όμως θα ήταν καιρός να δούμε και τι συμβαίνει έξω από τους τοίχους της σχολής μας. Χιλιάδες διαδηλωτές στους δρόμους, εκατοντάδες σχολές κλειστές και αμφιθέατρα γεμάτα στις Γενικές Συνελεύσεις. Πιο συγκεκριμένα, εδώ κι ένα μήνα, όλοι οι φοιτητικοί σύλλογοι βρίσκονται σε τροχιά κινητοποιήσεων, βγαίνουν κάθε βδομάδα στους δρόμους με τις αποφάσεις των Γ. Συνελεύσεων και επιλέγουν την κατάληψη ως την πιο ριζοσπαστική μορφή πάλης, με σκοπό να δώσουν στην κυβέρνηση ένα ηχηρό μήνυμα αντίδρασης, εναντίωσης και πίεσης.
Ας εξηγήσουμε όμως στους επικριτές μας, γιατί επιλέγουμε αυτόν τον τρόπο αγώνα. Διανύουμε μια περίοδο κατά την οποία επιχειρείται απ’την κυβέρνηση με τη σύμπλευση του ΠΑΣΟΚ και την καθοδήγηση της Ε.Ε. η πλήρης αναδιάρθρωση στο χώρο της Παιδείας. Στα πλαίσια της αναδιάρθρωσης αυτής,εντάσσονται ο νέος νόμος-πλαίσιο, η αναθεώρηση του άρθρου 16, αλλά και μια σειρά άλλων μέτρων (Αξιολόγηση, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ). Παράλληλα, όμως, επιχειρείται μια συνολικότερη αναθεώρηση του Συντάγματος που πλήττει τα συμφέροντα και δικαιώματά μας, όχι μόνο ως φοιτητών, αλλά και ως μελλοντικών εργαζομένων (Αναθεώρηση άρθρων 103, 24, 100). Γι’αυτούς τους λόγους είναι υποχρέωση όλων, καθενός απ’την πλευρά του, εμείς ως φοιτητές, να παλέψουμε και ν’αντισταθούμε σ’όλα αυτά που ετοιμάζουν για μας χωρίς εμάς...
Είναι δυνατόν να γίνονται Σύνοδοι Πρυτάνεων (βλ. Σάββατο στο Καστρί), Υπουργικά Συμβούλια (ΕΣΥΠ), και συζητήσεις με πρόφαση το διάλογο στις οποίες συμμετέχουν η Κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ, η Εκκλησία, η ξεπουλημένη ηγεσία της ΓΣΕΕ, ο ΣΕΒ (Σύλλογος Ελληνικών Βιομηχανιών) και να ζητάνε τη δική μας σύμπραξη σε κάτι τέτοιο; Είναι προφανές πως εμείς δεν πρόκειται να συμμετάσχουμε σε κανένα τέτοιο στημμένο διάλογο! Ο διάλογός μας γίνεται στις Γενικές Συνελεύσεις οι οποίες αποφασίζουν και δίνουν το πολιτικό στίγμα με τον πιο αμεσοδημοκρατικό τρόπο. Και είναι αυτές οι Γ.Σ. που όχι μόνο το καλοκαίρι αλλά και τώρα αποφασίζουν σα μορφή πάλης την κατάληψη. ‘Οταν εναντιωνόμαστε σε κάτι που εξόφθαλμα και ριζικά βλάπτει τα συμφέροντα μιας κοινωνικής ομάδας που επηρεάζουν όλη την κοινωνία, την επιλέγουμε, ως άμεση αντίδραση...
ΓΙΑΤΙ... Κατά τη διάρκεια της κατάληψης διακόπτεται κάθε εκπαιδευτική διαδικασία, γεγονός που σημαίνει πως οι φοιτητές δεν παρακολουθούν μαθήματα και πως οι καθηγητές δεν πληρώνονται κανονικά. Πιο σημαντική όμως, είναι η διακοπή της έρευνας και ειδικά όταν αυτή διεξάγεται από επιχειρήσεις. ‘Ετσι κατεφέρνουμε ένα πλήγμα στην αγορά εργασίας καθώς οι διάφορες επιχειρήσεις που χρηματοδοτουν τις έρευνες δεν έχουν κέρδη.
ΓΙΑΤΙ... Τη στιγμή που οι επικριτές μας προσπαθούν να διεστρεβλώσουν τα αιτήματά μας – κυρίως τα ΜΜΕ που απεγνωσμένα προσπαθούν να μας παρουσιάσουν σαν εγκληματικές μειοψηφίες – εμείς επιλέγουμε να κλιμακώσουμε τον αγώνα μας! Αγωνιζόμαστε γιατί επιχειρείται ν’ αλλάξει προς το χειρότερο η ζωή του κόσμου της δουλειάς και της εκπαίδευσης.
Κόντρα σε όλους όσους χρεώνουν στο κίνημα «αναχρονιστική κι οπισθοδρομική» στάση, κόντρα στην « κερδοφορία των επιχειρήσεων, των ελαστικών σχέσεων εργασίας και την καταστολή των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, εμείς προτάσσουμε τον αγώνα μας. Ο αγώνας αυτός δεν θα πάει χαμένος λοιπόν, δεν πρέπει να πάει χαμένος!

...Τούτη είναι η εποχή μας,
καλή ή κακή, ωραία ή άσκημη,
πλούσια ή φτωχή,
δεν τη διαλέξαμε.
Ας δεχτούμε παλικαρισια
την ανάγκη
...Μα δεν ξέρουμε με βεβαιότητα
αν θα νικήσουμε,
δεν ξέρουμε με βεβαιότητα
αν θα νικηθούμε.
...’Ο,τι κι αν είναι,
εμείς πολεμούμε χωρίς βεβαιότητα,
και η αρετή μας,
μη όντας σίγουρη για την αμοιβή,
αποχτάει βαθύτερη ευγένεια.
Μην καταδέχεσαι να ρωτας
‘Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;’
Πολέμα!...