13 Φεβ 2007

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΩΝ...

Την Τετάρτη 7/2 έγινε μια προσπάθεια να διεξαχθεί Γενική Συνέλευση του τμήματός μας στον 7ο όροφο της σχολής. Λόγω του γεγονότος ότι η όλη διαδικασία ήταν άμαζη (δεν είχε πάνω από 60 φοιτητές του τμήματος, ήταν η χαμηλότερη συμμετοχή σε τέτοια διαδικασία τουλάχιστον για φέτος) και λόγω του ότι η προηγούμενη Γ.Σ. είχε πάνω από 450 άτομα ως Ρ.Α.Σ.-Ε.Α.Α.Κ. αφού ολοκληρώθηκαν όλες οι τοποθετήσεις και αφού η πρότασή μας για συμμετοχή του Συλλόγου στην πορεία της Πέμπτης και μονοήμερο κλείσιμο της σχολής απορρίφθηκε, αποφασίσαμε να μην συμμετάσχουμε στην ψηφοφορία θεωρώντας ότι η μαζικότητα της διαδικασίας δεν ήταν αντάξια των περιστάσεων και μία πιθανή απόφαση για πολυήμερη κατάληψη δεν θα μπορούσε να στηριχτεί από τον κόσμο ούτε πολιτικά, ούτε οργανωτικά. Εμείς επειδή αντιλαμβανόμαστε την Γ.Σ. ως το ανώτατο όργανο του Φ..Σ. θεωρούμε ότι δεν πρέπει να ‘καπελώνουμε’ διαδικασίες απλά και μόνο για την εξυπηρέτηση μικροπαραταξιακών σκοπιμοτήτων. Η Ρ.Α.Σ.-Ε.Α.Α.Κ. από το καλοκαίρι που άρχισαν οι κινητοποιήσεις έχει δείξει με πολύ ξεκάθαρο τρόπο αν και κατά πόσο είναι με τις Γενικές Συνελεύσεις καθώς και αν στηρίζει αγωνιστικές πρωτοβουλίες μέσα στη σχολή από όπου και αν προέρχονται αυτές! Με συνέπεια όλο το προηγούμενο διάστημα στηρίξαμε ενεργά αγωνιστικά πλαίσια και αποφάσεις, αυτό όμως δεν μας οδηγεί και στο να νομιμοποιούμε διαδικασίες οι οποίες δυστυχώς δεν μπορούν να φέρουν τον ‘τίτλο’ μιας Γενικής Συνέλευσης. Όσοι το κάνουν αυτό κρύβουν πολιτικές σκοπιμότητες άσχετες με τι φοιτητικό κίνημα και τους στόχους του. Το θέμα πρέπει να αντιληφθούν κάποιοι δεν είναι να προβαίνουμε σε ‘αίτημα λήψης του ζητουμένου’ , να παίρνουμε δηλαδή κάποιοι αποφάσεις εκ μέρους του Συλλόγου μας χωρίς οι φοιτητές του τμήματος να τις υποστηρίζουν μέσω της συμμετοχής τους στις διαδικασίες. Το θέμα με απλά λόγια δεν είναι να αποφασίζουν μερικοί συνδικαλιστές εκ μέρους των φοιτητών, το θέμα είναι να αλλάξουν οι συσχετισμοί μέσα στη σχολή και όχι απλά να παραβλέπονται. Στην τελευταία Γ.Σ. το αγωνιστικό πλαίσιο της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης ψηφίστηκε από 150 και πλέον φοιτητές. Το γεγονός λοιπόν ότι την Τετάρτη δεν παραβρέθηκαν ούτε οι μισοί από αυτούς πιστεύουμε ότι δείχνει αρκετά όσον αφορά στη δυνατότητα νομιμοποίησης της εν λόγω διαδικασίας ως Γενική Συνέλευση.
Σίγουρα θα επιθυμούσαμε ο Σύλλογός μας να παίρνει αγωνιστικές αποφάσεις και να μετέχει σε όλες τις κινητοποιήσεις μαζί με τους υπόλοιπους 350 και πλέον Φοιτητικούς Συλλόγους που βρίσκονται αυτή τη στιγμή υπό κατάληψη, αυτό όμως δεν έγινε εφικτό. Σε αυτό βέβαια συνέβαλε και η Π.Α.Σ.Π., καθώς στην τελευταία Γ.Σ. ακολουθώντας πιστά την δεξιά γραμμή της αρνήθηκε να στηρίξει το αγωνιστικό πλαίσιο της συντονιστικής επιτροπής ‘δίνοντας’ έτσι τη Γ.Σ. στη ΔΑΠ η οποία πέραν της θέσης της περί ομαλής διεξαγωγής της εξεταστικής και διατήρησης της σχολής με καθαρούς από συνθήματα τοίχους δεν αναφέρθηκε σε κανένα από τα φλέγοντα ζητήματα όπως: α)η αναθεώρηση του άρθρου 16 και η κατάθεση του νέου –Νόμου-Πλαισίου, β)η υπονόμευση των πτυχίων μας, γ) οι άθλιες συνθήκες φοιτητικής μέριμνας (σίτιση, στέγαση, μεταφορές), δ)η κατάργηση του ασύλου, ε) η εντατικοποίηση του ρυθμού των σπουδών μας και μια σειρά άλλων θεμάτων. Επειδή συνάδελφοι η αντιδραστική μεταρρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση στον χώρο της παιδείας με την συναίνεση επί της ουσίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θίγει θεμελιώδη δικαιώματα μας αλλά και βασικές κατακτήσεις του φοιτητικού κινήματος, σας καλούμε όλους να δώσετε δυναμικά το παρόν στην επόμενη Γ.Σ. συνέλευση όποτε και αν γίνει αυτή! Δεν μπορεί συνάδελφοι η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ να καθορίζουν το πότε και το αν θα γίνει Γενική Συνέλευση.
Τέλος συνάδελφοι μετά την πανελλαδική πανεκπαιδευτική πορεία την Πέμπτη 8/2, διεξήχθη στο Πολυτεχνείο το Πανελλαδικό Συντονιστικό των Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων όπου και φάνηκε ποια ήταν τα πραγματικά κίνητρα αλλά και σχέδια της Π.Κ.Σ. Πολιτικού και γιατί με τόσο σθένος προσπάθησε να νομιμοποιήσει ως Γενική Συνέλευση τη διαδικασία της Τετάρτης. Ο λόγος συνάδελφοι είναι ότι η Π.Κ.Σ. το μόνο που ήθελε είναι να έχει ακόμη ένα Σύλλογο στη λίστα των Συλλόγων που στηρίζουν το κείμενο-πλαίσιο του Γεωπονικού και να έχει έτσι τη δυνατότητα στηριζόμενη σε σκιώδεις Γ.Σ. διαφόρων τμημάτων Τ.Ε.Ι. και Α.Ε.Ι. να ‘μπαχαλέψει’ τη διαδικασία συγγραφής μιας ενιαίας απόφασης όλων των κατειλημμένων σχολών της χώρας η οποία θα έδινε προς τα έξω το στίγμα αλλά και τις θέσεις και τα αιτήματα του φοιτητικού κινήματος. Αφού οι πολιτικές της θέσεις περί κλειστών συντονιστικών επιτροπών , ξεχωριστού συντονιστικού Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. κ.α. ‘καταδικάστηκαν’ από τη συντριπτική πλειοψηφία των Συλλόγων και απέτυχαν να κινητοποιήσουν τον κόσμο, προσπαθεί τώρα με διάφορες μεθόδους να απεγκλωβιστεί από το αδιέξοδο στο οποίο την έχουν φέρει οι θέσεις αλλά και οι πρακτικές της όλο το προηγούμενο διάστημα.
Η κοντόφθαλμη τακτική της Π.Κ.Σ για το κατά πόσο μπορούσε να στηρίξει μία υποτιθέμενη απόφαση Γ.Σ για κατάληψη φάνηκε την Παρασκευή το πρωί, όταν οι φοιτητές ήρθαν να δώσουν το μάθημά τους και οι συνάδελφοι της Πανσπουδαστικής έμειναν σε ρόλο θεατή να παρακολουθούν τη διεξαγωγή της εξέτασης, όντας ανίκανοι να στηρίξουν έμπρακτα την πολιτική τους απόφαση. Απεδείχθη, λοιπόν, περίτρανα πως δεν είχαν καμία πρόθεση να κινητοποιήσουν στην ουσία το Σύλλογο, αλλά μοναδικός τους στόχος ήταν να κάνουν τα μικροπολιτικά τους παιχνίδια στις πλάτες των φοιτητών.
Όσο για τους ισχυρισμούς της Π.Κ.Σ. ότι δήθεν η Ρ.Α.Σ.-Ε.Α.Α.Κ. σιγόνταρε με την στάση της την ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ ,οι οποίες για πολλοστή φορά φέτος αρνήθηκαν να συμμετέχουν σε προσπάθεια για διεξαγωγή Γ.Σ. αρκεί μια βόλτα στον 7ο όροφο και μία σύντομη αναδρομή μέχρι την αρχή της χρονιάς (μην πάτε και πολύ μακριά…) για να καταδείξει όχι μόνο τον ανυπόστατο αλλά και τον τραγικά ειρωνικό χαρακτήρα των εν λόγω κατηγοριών. Αυτοί που υπογράφουν μόνοι Δ.Σ. με τη ΔΑΠ. για τη διανομή των χώρων και μια σειρά άλλων θεμάτων, αυτοί που εδώ και χρόνια νομιμοποιούν μόνοι τους τη ΔΑΠ στα όργανα συνδιοίκησης (βλέπε Νομική), αυτοί που συνδιαλέγονται με τους εκπροσώπους της δεξιάς μέσα στα Πανεπιστήμια ακόμη και για το χρόνο διεξαγωγής των φοιτητικών εκλογών, αυτοί που σε τελική ανάλυση πέρσι το Μάιο όχι μόνο δεν στήριζαν αλλά καταδίκαζαν κιόλας τις καταλήψεις καλά θα κάνουν να προσέχουν τι λένε και ειδικά σε ένα σχήμα όπως η Ρ.Α.Σ. που στη δεκαετή και πλέον παρουσία του μέσα στη σχολή έχει σταθεί πάντα στην πρώτη γραμμή των αγώνων.

ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΩΝ
ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ!


Ρ.Α.Σ – Ε.Α.Α.Κ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ

5 Φεβ 2007

Το γαλατικό χωριό...

“Φεβρουαριος 2007, Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Δοιήκησης. Κτίριο ΝΟΠΕ, όροφος 7ος ... Οι φοιτητές στα αμφιθέατρα εξετάζονται κανονικά στα μαθήματά τους. Η κατάσταση που επικρατεί είναι ομαλή και ήσυχη. Η εξεταστική διεξάγεται κανονικά, οι φοιτητές νιώθουν ασφαλείς και σίγουροι για την επιλογή τους. Για την επιλογή δηλαδή του πιο ανώδυνου δρόμου και τρόπου, αυτού της απάθειας. Επικρατεί κλίμα ηρεμίας, τάξης και ασφάλειας. Θα μπορούσαμε να πούμε πως είμαστε στο γαλατικό χωριό του Αστερίξ. Με αντεστραμμένους όμως όρους...”
‘Ισως όμως θα ήταν καιρός να δούμε και τι συμβαίνει έξω από τους τοίχους της σχολής μας. Χιλιάδες διαδηλωτές στους δρόμους, εκατοντάδες σχολές κλειστές και αμφιθέατρα γεμάτα στις Γενικές Συνελεύσεις. Πιο συγκεκριμένα, εδώ κι ένα μήνα, όλοι οι φοιτητικοί σύλλογοι βρίσκονται σε τροχιά κινητοποιήσεων, βγαίνουν κάθε βδομάδα στους δρόμους με τις αποφάσεις των Γ. Συνελεύσεων και επιλέγουν την κατάληψη ως την πιο ριζοσπαστική μορφή πάλης, με σκοπό να δώσουν στην κυβέρνηση ένα ηχηρό μήνυμα αντίδρασης, εναντίωσης και πίεσης.
Ας εξηγήσουμε όμως στους επικριτές μας, γιατί επιλέγουμε αυτόν τον τρόπο αγώνα. Διανύουμε μια περίοδο κατά την οποία επιχειρείται απ’την κυβέρνηση με τη σύμπλευση του ΠΑΣΟΚ και την καθοδήγηση της Ε.Ε. η πλήρης αναδιάρθρωση στο χώρο της Παιδείας. Στα πλαίσια της αναδιάρθρωσης αυτής,εντάσσονται ο νέος νόμος-πλαίσιο, η αναθεώρηση του άρθρου 16, αλλά και μια σειρά άλλων μέτρων (Αξιολόγηση, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ). Παράλληλα, όμως, επιχειρείται μια συνολικότερη αναθεώρηση του Συντάγματος που πλήττει τα συμφέροντα και δικαιώματά μας, όχι μόνο ως φοιτητών, αλλά και ως μελλοντικών εργαζομένων (Αναθεώρηση άρθρων 103, 24, 100). Γι’αυτούς τους λόγους είναι υποχρέωση όλων, καθενός απ’την πλευρά του, εμείς ως φοιτητές, να παλέψουμε και ν’αντισταθούμε σ’όλα αυτά που ετοιμάζουν για μας χωρίς εμάς...
Είναι δυνατόν να γίνονται Σύνοδοι Πρυτάνεων (βλ. Σάββατο στο Καστρί), Υπουργικά Συμβούλια (ΕΣΥΠ), και συζητήσεις με πρόφαση το διάλογο στις οποίες συμμετέχουν η Κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ, η Εκκλησία, η ξεπουλημένη ηγεσία της ΓΣΕΕ, ο ΣΕΒ (Σύλλογος Ελληνικών Βιομηχανιών) και να ζητάνε τη δική μας σύμπραξη σε κάτι τέτοιο; Είναι προφανές πως εμείς δεν πρόκειται να συμμετάσχουμε σε κανένα τέτοιο στημμένο διάλογο! Ο διάλογός μας γίνεται στις Γενικές Συνελεύσεις οι οποίες αποφασίζουν και δίνουν το πολιτικό στίγμα με τον πιο αμεσοδημοκρατικό τρόπο. Και είναι αυτές οι Γ.Σ. που όχι μόνο το καλοκαίρι αλλά και τώρα αποφασίζουν σα μορφή πάλης την κατάληψη. ‘Οταν εναντιωνόμαστε σε κάτι που εξόφθαλμα και ριζικά βλάπτει τα συμφέροντα μιας κοινωνικής ομάδας που επηρεάζουν όλη την κοινωνία, την επιλέγουμε, ως άμεση αντίδραση...
ΓΙΑΤΙ... Κατά τη διάρκεια της κατάληψης διακόπτεται κάθε εκπαιδευτική διαδικασία, γεγονός που σημαίνει πως οι φοιτητές δεν παρακολουθούν μαθήματα και πως οι καθηγητές δεν πληρώνονται κανονικά. Πιο σημαντική όμως, είναι η διακοπή της έρευνας και ειδικά όταν αυτή διεξάγεται από επιχειρήσεις. ‘Ετσι κατεφέρνουμε ένα πλήγμα στην αγορά εργασίας καθώς οι διάφορες επιχειρήσεις που χρηματοδοτουν τις έρευνες δεν έχουν κέρδη.
ΓΙΑΤΙ... Τη στιγμή που οι επικριτές μας προσπαθούν να διεστρεβλώσουν τα αιτήματά μας – κυρίως τα ΜΜΕ που απεγνωσμένα προσπαθούν να μας παρουσιάσουν σαν εγκληματικές μειοψηφίες – εμείς επιλέγουμε να κλιμακώσουμε τον αγώνα μας! Αγωνιζόμαστε γιατί επιχειρείται ν’ αλλάξει προς το χειρότερο η ζωή του κόσμου της δουλειάς και της εκπαίδευσης.
Κόντρα σε όλους όσους χρεώνουν στο κίνημα «αναχρονιστική κι οπισθοδρομική» στάση, κόντρα στην « κερδοφορία των επιχειρήσεων, των ελαστικών σχέσεων εργασίας και την καταστολή των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, εμείς προτάσσουμε τον αγώνα μας. Ο αγώνας αυτός δεν θα πάει χαμένος λοιπόν, δεν πρέπει να πάει χαμένος!

...Τούτη είναι η εποχή μας,
καλή ή κακή, ωραία ή άσκημη,
πλούσια ή φτωχή,
δεν τη διαλέξαμε.
Ας δεχτούμε παλικαρισια
την ανάγκη
...Μα δεν ξέρουμε με βεβαιότητα
αν θα νικήσουμε,
δεν ξέρουμε με βεβαιότητα
αν θα νικηθούμε.
...’Ο,τι κι αν είναι,
εμείς πολεμούμε χωρίς βεβαιότητα,
και η αρετή μας,
μη όντας σίγουρη για την αμοιβή,
αποχτάει βαθύτερη ευγένεια.
Μην καταδέχεσαι να ρωτας
‘Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;’
Πολέμα!...